Bir Fırtına Hali

Bir fırtına hali içim,
Suskunum oradan bakılınca.
Ama geçiyor zaman,
Azıyor yaralar..
Acılar sıçrıyor,
Ruhumun her bir zerresine...

Vazgeçmiştim tum duygulardan,
Senden,
Başkalarından,
En çokta kendimden.
Kaçıp gitmek istedim kaç defa ama kaç defa saymadım,bilemem.
Bazen adın,geceleri gündüz ettirmedi bana.
Sürekli sen,
Her saniyede...
Yorgunluk verdi hayatıma.
Ama vazgeçmem,seni sevme halimden.
Sanki bir merhem,
Bir ayna sen.
Sanki geleceğin verdiği en tatlı meyve,
En vitaminlisi...
En şifalısı...
Öyle bir hal ki içimdeki halin.
Bir fırtına hali...
Düşün,düşün koparamadım kendimi senden.
Sen ama haberin yok.
Köşe başı keyifli şeyler senin ki..
Nasıl bir tuzaktın bilmiyorum.
Belki en güzel tuzaktı,şu içine düştüğüm.
Bir bilsen...

Bir Fırtına hali içim...
Seni seviyorum,acı veriyor.
Ama bu acıyla yaşamayı seviyorum.
Çünkü sen en tatlı meyve...
Ve sen şifa...
Ruhuma gıdasın,bilmiyorsun.